Karanlık, ıssız ve dipsiz bir kuyu şehir
Usulca sisler arasında vapurlar yanaştı kıyıya
Derin ve inlercesine ayak sesleri
Yetişmiş vapurlar İstanbul’a
Bir sen unutulmuşsun, gelmemişsin beklide
Beklide hiç sevmemişsin
Yada merhametine sığınmışsın seslerin sessizliğine
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta