Ok gibi kaşları, değdi sineme
Temelden yıkmaya, girdi haneme
Saf, temiz aşkımı, yayıp aleme
Sallana, sallana, gitti el gibi
Ne zevk aldı bilmem, ben dert çekerken
Kan ağlar yüreğim, düşman gülerken
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Hayat böyle işte... Kimine kavun, kimine kelek yedirir demişler atalarımız... Yürekten bir anlatım. Tebrikler.
Şükran Günay
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta