Ok gibi kaşları, değdi sineme
Temelden yıkmaya, girdi haneme
Saf, temiz aşkımı, yayıp aleme
Sallana, sallana, gitti el gibi
Ne zevk aldı bilmem, ben dert çekerken
Kan ağlar yüreğim, düşman gülerken
o kadar da önemli değildir bırakıp gitmeler,
arkalarında doldurulması mümkün olmayan boşluklar bırakılmasaydı eğer.
utanılacak bir şey değildir ağlamak,
yürekten süzülüp geliyorsa gözyaşı eğer…
belirsizliğe yelken açardı iri ela gözler zamanla,
öylesine derince bakmasalardı eğer…
Devamını Oku
arkalarında doldurulması mümkün olmayan boşluklar bırakılmasaydı eğer.
utanılacak bir şey değildir ağlamak,
yürekten süzülüp geliyorsa gözyaşı eğer…
belirsizliğe yelken açardı iri ela gözler zamanla,
öylesine derince bakmasalardı eğer…
Hayat böyle işte... Kimine kavun, kimine kelek yedirir demişler atalarımız... Yürekten bir anlatım. Tebrikler.
Şükran Günay
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta