Umutsuz Umut Şiiri - Boğaç Yüzgül

Bahçeler soldu çiçekler açmadan
ve şişeler boşaldı kadehler dolmadan
ve gün battı dün doğmadan…

Salaş meyhaneler bekliyordu bizi
ve talaş serpilmiş merdivenleriyle bıraktığımız o okul
ve telaş içindeydi içimize sığdıramadığmız duygular…

Demet demet dikenliydi yorgunluklarımız
ve nimet sayıldı kırgınlıkrlarımız
ve yıldı yıllanmış ayrılıklarımız…

Eser kalmadı bizden
ve ne kere döndü ne sap
ve ne de geçemediğimiz ser
ve yine güzelliğini anlatmayacağmız bir şaheser…

Aktı zaman,
Baktı arkamızdan
ve yaktı yüreklerimizi
ve yıktı
ve son şafaktı bize
ve unutturmayacaktı bize sevgi süreklerimizi…