Umutsuz Sözcükler Şiiri - Saffet Çakır

Umutsuz sözcükler bıraktım şiirlerime
bir gölge gibi sıyırırdın ruhumu
umarsızlık ülkesine göç ederdin
yüreğimden uçan turnaların
kanat sesine kulak tıkardın biliyorum.

Sen takmazdın acıların bileziğini
narindi ellerin
bilmem ki buharlaştı mı gözlerin
yanmadı mı yüreğin?
Yalnızlıkların zincirlediği akşamlarda
üşüdün mü hiç?
buz tutmuş derelerde yüzünü yıkadınmı hiç?
evimiz vardı bizim duvarları kerpiç.

Umutsuz sözcükler seremonisiydi
aşka yazılan şiirler
bilirdim bir sevdaya akardı tüm nehirler
aktıkça temizlenir yürekte kirler