Umutsuz Son Şiiri - Ayşe Evyapan

Kalemin  anlatamayacağı kadar çok şeyi beden dilinden okursun
Dudak kenarına oturmuş ufacık bir tebessüm, 
Uzuuun güzellemelerden  bahseder
Kucak dolusu umut bağışlar
Mutluluğu zevkle  mühürler  dudaklar
Kalbin ritmine hız katar, kelebek dokunuşlar
Haddinden fazla artar hassasiyet

Dokunsalar ağlama sebebi, 
Mutluluğun da kederin de yaşı tuzlu
Gelecek günler her koşulda buğulu
Gıdıklamadan gülen gözler nemli nemli
Bu sevdanın ölüm sebebi,
Çatık kaşın ortasına isabet eden mermi.
Kim derdi ki  sevda şerbeti zehirli

Bende onu diyemeyenlerdenim işte
Konduramadıklarının mağduru olmakta varmış
Olduramadıklarımızın öldürdükleriyiz
Olsun varsın dediklerimizin yokluğuyla
Olmasada olur gayretine tutunan zavallılar
Gün doğmadan doğacak olanlarla, aramız açık bu aralar
Karalar bağlamak en yakışan
Var olan bir olan unutmayan
Gerisi külliyen yalan