Umutsuz Sevgili Şiiri - Leyla Menteşe

Sevgiliye uzandı eller
Geçit vermez küskün bakışlar
Ufukta kaybolan gözler
Bitmek bilmez yorgun yakarışlar.

Çalmaz çanlar, durdu zaman
Tükensin umutlar, yoruldum artık
Gelecek yok, unutuldu geçmiş zaman
Uykuya dalsın yıllar, tükendim artık.

Kavuşuruz sandım ya bugün
Buluşuruz sandım nemli bakışlarda
Yüreğim tutsak, ellerim sürgün
Kalakaldım yine, ıslak sokaklarda.

Gözyaşlarım yağmur oldu, ıslandım
Şimşeklerde dansa davet var
Uykuya daldım kabusun kollarında, sarsıldım
Rüyalarda aşka ihanet var.

Küsmüş şehir, küsmüş geceye
Hayallerde seviştim hep, özleminle
Aşka baş kaldıran bu şehrin sarhoş duvarları
Bilmez ki beyaz güllere kapanıp ağlamayı.

Üzdüm yine satırları, umutsuz arayışları
Bıraktım özlemleri, geride kalanları
Karıştı bu yokolmalar, varolmak nafile
Unuttum yarınları, umutsuz yakarışları
Bir seni tuttu ellerim, yine saydı yerinde..

Ankara (02-01-2007)