gözleri boğulurken duygu selinde
karanlık geceyi uyutur dizlerinde
hüzünlü bakışlar kalır elinde
yüzü asık, kaşları çatıla, çatıla…
gözlerinden sürgün ettin de onu
yokluğun, öykünün en hazin sonu
beni koyup koyup gitme
ne olursun
durduğun yerde dur
kendini martılarla bir tutma
senin kanatların yok
düşersin yorulursun
Devamını Oku
ne olursun
durduğun yerde dur
kendini martılarla bir tutma
senin kanatların yok
düşersin yorulursun
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta