Umutsuz hayaller Şiiri - Adnan Öner

Yine karanlık bir odada seyretmek ışıltılı yalnızlıklarımızı,hayallerin yalnız kurulduğu zamanların ezana uyandırırken benekli horozları,boynunda bir bulut parçası,sırtında kainat zifirisi kumruları pencere önünde,çok değil henüz seyre daldığımız şurda birkaç sene,yazarken ellerimize bulaşan mürekkeplerin tadı ilişirken acı demlere,dumanıyla başka bir şehrin karlarını eritiyordu umudumuz,karıştırırken kitapları cilt cilt şafağa var henüz ha gayret,uyumak yakışmaz umudu geceye bağlı bir adamın gözlerine,sana yakışmaz diye yakıştırılan ne varsa yaşadık başka dillerde,oysa ki elleri cebinde sokak sokak büyütmek isterdik çocukluğumuzu,kardan yapıp adamlığımızı günümüzü gün,gecemizi gündüz etmek vardı sohbetlerde.Bizi böyle adam etti olan olmayan istemediğimiz ne varsa,şimdi kim kimi özler, kim hangi zamanın gecesinde günlerce olmak ister,vefasız hatıraların tek çekmecesi bile kalmadı şimdilerde bir albüm kareler içinde,yeni hatıralar yaşıyoruz mutsuz,umutsuz,nice kalabalıklarda yalnız,tavanı geniş yaldızlı pencereler ve biz manzarasız. Büyüdü bedenimiz,artıyorken nefesler şimdi,eksiliyor eskiler,yeni birkaç eller sarılsa da boynumuza,yalnız eski yokluklar güzel,var olanların yokluğundan.