Bir sahilde arıyor tasavvurlarını yürürken
Kızgın kumlar ayaklarının altını yakıyorken.
Tüm duyuları kaybolmuş o denizin kenarında
Hiç mi hiç yakın olmayan hayalleri var uzakta
Ufak çakıl taşı alsa atsa ufuklara doğru
Deniz alıp götürse de gösterse beyhude yolu
Kuşlar kanat çırpsa denize olağanca yakın
İstanbul bana hep seni hatırlatıyor.
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Devamını Oku
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta