UMUTSUZ GELECEK
Karanlık bir gökyüzü, yıldızlar kayıp,
Gelecek sisli, umutlar yorgun.
Ekonominin çarkları dönmez olmuş,
Yoksulluk kol gezer, kalpler kırgın.
Gecenin karanlığında bir umut arar insan,
Kırık dökük düşlerin arasında.
Her bir adımda, bir umut kırıntısı,
Gökyüzüne uzanan bir hayal gibi.
Gençler hayallerini yitirmiş,
Umutsuzluk tohumları serpilmiş.
Depresyonun pençesinde ruhlar,
piskolojiler bozulmuş, gülüşler silinmiş.,
Gelecek kaygısı sarar her yanı,
Belirsizlik rüzgarları eser durmadan.
Ne yapmalı, nasıl çıkmalı bu çıkmazdan?
Umut ışığı ararız, karanlıkta kaybolmadan.
Bir el uzansa, bir ses duyulsa,
Umut tohumları, içimizde yeniden filizlense.
Geleceğe dair bir inanç yeşerse,
Karanlık aydınlığa, umutsuzluk sevince dönüşse.
Belki bir mucize, belki bir umut,
Geleceği aydınlatır, karanlığı boğar.
Yeter ki inancımızı yitirmeyelim,
Umutsuzluk zincirlerini kırarız, elbet bir gün.
Gelecek bizim, umut bizim,
Yeter ki inanalım, birlikte yürüyelim.
Karanlığı yırtar, aydınlığa ulaşırız,
Umutsuzluğu yener, geleceği yeniden yeşertiriz.
Birlikte daha güçlüyüz, el ele verelim,
Her karanlıkta bir umut ışığı arayalım.
Gelecek belirsiz, ama umutsuz değil,
Birlikte aydınlanır her karanlık, unutmayalım.
YAZAR: BARIŞ YEŞİLTAŞ
TARİH: 07.04.2025
SAAT: 08:30
Kayıt Tarihi : 7.4.2025 15:52:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!