Umutsuz Eller Şiiri - Turgut Uzdu

Çırpınır bir serçenin yüreğinde
Öylesine heyecanlı yüreğim
Bir servinin uzayan gölgesinde
Uzanıp da tutmak ister
Sıcaklığında erimek isteyen ellerim.

Bir su sesidir gönlümde çağlayan
Yangınlara çare sensin
Dalıp hayallerin en derinlerine
Gözlerinin karasından yediğim
Vurgunlara çare sensin.

Hasretler yığılır vuslatsız
Tutam tutamdır gelecekte yokluğun
Her akşam tüter hüzün
Sabahı bekleyen gözlerindeki
O doyumsuz mahmurluğun.

Ben beklerim, sen beklersin
Hep ayrılık dokuruz, ayrılık okuruz
Ateşler içinde delikanlı, yahut genç kız gibi içimiz
Oysa ne kadar uysal, ne kadar sakin
Ağır başlı ve mahzunuz.

Tetiktedir istekler
Etrafta gezer duygular dikkatli
Bir rüzgâr uzanır bir yerlerden
Okşar yüzümü elin gibi
Yumuşaklığınca sıcak, sıcaklığınca şefkatli.

Kim bilir
Kim bilir hangi yanardağlar avuçlarında
Sahipsiz, tütmeyi bekler,
Doğmayacak umuttur bebekler
Düştü düşecek bir derin uçurumun uçlarında.