bir derin girdap bu hayat
umutsuz düşlerle yaşanıyor
karanlığa dogru çekiyor beni
güneşli havalara hasret çoçuklar gibi
şimdi çekip gitmek istiyorum karanlığın içinden.
sensiz gidişler bir kadehte son buluyor
her adını andığımda meyhane kadehini yudumluyor
Tüm umutsuzluklara rağmen gülmeyi unutmadım.
Yaşamayı öğrendim hayatta, ayakta kalmayı.
İnsanları öğrendim, yüzlerinde maske.
Savaşmayı öğrendim, yenmeyi dövüşmeden.
Gözpınarlarım yaşla dolsa da bunları saklamayı öğrendim
Devamını Oku
Yaşamayı öğrendim hayatta, ayakta kalmayı.
İnsanları öğrendim, yüzlerinde maske.
Savaşmayı öğrendim, yenmeyi dövüşmeden.
Gözpınarlarım yaşla dolsa da bunları saklamayı öğrendim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta