Umutsuz Düşler Şiiri - Necati Özmen

bir derin girdap bu hayat
umutsuz düşlerle yaşanıyor
karanlığa dogru çekiyor beni
güneşli havalara hasret çoçuklar gibi
şimdi çekip gitmek istiyorum karanlığın içinden.
sensiz gidişler bir kadehte son buluyor
her adını andığımda meyhane kadehini yudumluyor
ben hayatın derinliğinde,sen kalbimin ücra köşesinde
adaletin bu mu hayat?
iki sevenden biri yaşarken,diğeri hep ölüyor...