Umutsuz Dizeler

Bu şehri seninle sevdim
Ve incitmedim hiçbir parçasını
Bütün kaldırımları, afişleri, yaprakları,
bulutları tanır beni
Başka bir dilde anlattım sevdamı
ve seni onlara
Bir ressamın yanan elinden,
bir şairin zehir dilinden
ve bir bağlamanın titrek telinden.

Kaç bu şehirden sevdalım!
Eğer kalırsan ayakların bana getirecek seni.
Yağmurları yangın sana bu şehrin,
yaprakları fırtına,
afişleri hergün yeni bir slogan,
ve kaldırımları resimleri yakılmış bir çocuk sana.
Boynun bükük bile yürüyemezsin bu sokaklarda.

Oysa şimdi omuz omuza,
bırakıp hüzünleri isimsiz bir zamana,
meydan okumak vardı tüm yalnızlıklara.
Ve yaktığımız ömrümüzün küllerini,
tüm şehri alıp arkamıza,
çevirmek hükümlü bir slogana...