Umutsuz bir güneş Şiiri - Ülkü Öztoprak

Umutsuz bir güneş işte
Ya da sadece,sence
Bak yine yağıyor yağmurlar
Durdurmak elinde mi?
Çaksın şimşekler bekle
Yağsın bırak elleme
Hüzün bulutları gözünde
Yağmadan bitmez,dinmez sızın
Bir bir düşecek ki yapraklar
Geçsin sonbahar...
Elbet bir gün o da geçer
Kara bulutlar da seni terkeder
Yağmurlar biter, geçer...
Belki bir umut doğar o güneşle
Tam da umut ettiğincesine...
Belki de hiç batmayacakmışcasına...
Umutlar...
Tam uzanıp alacakken
Belki kaçırırsın elinden
Sonra belki hüzünlü bulutlar
Çöker öylece gözlerinin üstüne
Gözlerinde yine umutsuzluk
Dalarsın sonsuz bi maviliğe
Yine dalgalar boğazına düğümlenir
Yine yalnız,yine umutsuz
Sevdiklerin; arkadaşların
Dostların, herkes
Herkes yabancı, her ses
Beyninden bir çığlık
Şimdi fezayı alsan da
Avucunun içine
Kenetlesen parmaklarını birbirine
Umudu olmayana ne çare?
O güneş doğdukça
Arama başka yerde
Umudun hep içinde.