Beynimin içini kara bir bulut kaplıyor... Düşünmek istemiyorum serzenişleri...Ağlıyorum derinden. Haykırıyorum seni yalnızlığıma...Sessiz bir çığlık atıyorum sonsuzluğa... Ne dalgalar duyuyor ne de sen susuyorsun içimde...
Senli umudum diye, kızıl akşam üstleri giydim üzerime... Karalar bağladım, yas tuttum... Ama biliyorum! Tüm çırpınışlarıma rağmen yoksun... Adını yalnızlık koydum. Çağırsamda gelmiyorsun...Bakıyorum derinlere sebepsizce, dalıyorum karanlığıma umarsıca...Belkide çaresizce...
Hani karşıdaki tepeleri seyrettiğimiz bir rıhtım vardı...İşte orada bekliyorum yarınlarımı. Mutluluğu getiren sandal alabora olmuş bedenimde...Umudumu yitirdim yine...Bu son kızıl akşam üstünde...Sensizliğimde...
Kayıt Tarihi : 24.4.2008 12:24:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (2)