Umutsuz Aşkın Sonu

Küçücük gönülcüğün,aşk dolu,sevda dolu.
İçmişsin kana kana sevda pınarlarından.
İstırap ülkesine gider bu aşkın yolu,
Geçeceksin çaresiz.cehennem kenarından...

Bin pişman olacaksın.dünyaya geldiğine,
Al canımı Allahım! Ne olur.diyeceksin.
Lanetler edceksin Onu gördüğün güne.
Kendine kahrettikçe,daha çok seveceksin..

Neden neden? diyerek yumruklarken göğsünü,
Yüreğin kan ağlarken akacak gözyaşların.
Hatırlayınca bir an Onu gördüğün günü..
İçini dolduracak,sımsıcak gözyaşların..

Gözyaşın yanardağdan fışkıran lavlar gibi,
Kirpiğinden süzülüp akacak yanağından..
Yürekten ah ederken,yıldırım parlar gibi..
Ağzından kan gelecek,sizacak dudağından..

Kör olsaydı gözlerim,görmeseydim yüzünü..
Diyerek başındaki saçını yolacaksın..
Her sabah bülbül gibi,haykırarak hüznünü,
Gül gibi hazin hazin,sararıp solacaksın..

Umutsuz bir aşk için,yılları sayacaksın
Yollara bakacaksın,yaşlı gözlerle her gün.
Ve yaralı gönlünü,toprağa koyacaksın,
Son gülün son yaprağı.yere düştüğü gün..