Umutsuz Aşk Şiiri - Serhat Can

Kabre koyup, haşerata yedirsen,
Böcek olup, makberimden kaçarım.
Selâ verip, öldü merhum dedirsen,
Çiçek olup, bahçenizde açarım.

Komşu bahçelerde açan çiçekler,
Senden daha yakın duyulmaz sesin.
Her gün yatağımdan kaçan böcekler,
Senden daha sıcak, söyle nerdesin?

Mevsimler geçse de hep penceremden,
Benim günüm gece, baharım kıştır.
Yataklara düşsem, ölsem de veremden,
Aşkım senin için gülünecek iştir.

Diken olsan böğürtlenin dalında,
Mevsim mevsim yaprak olsam razıyım.
Yolcu olsan Arabistan çölünde,
Adım, adım toprak olsam razıyım.

Senden evvel bab-ı cennete varsam,
Söylesem ki sevmek benim günahım.
Yalnız senin için Hakk’a yalvarsam,
Belki seni bana verir Allah’ım.

1987
Adana