Hasret rüzgarları savuruyor beni oradan oraya
Uçuyorum sanki gökyüzüne kanatsız ve umutsuz
Bir ihtimal belki yanına gelirim , seni görürüm diye
Bilmiyorum ne zaman biter bu amansız özlemim
Bilmiyorum ne zaman doğacak o umut güneşim
Gözlerim her gün doğan güneşin batışında
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta