Ben dikenli teller üstünde yürüyorum
Düşüyorum, ara sıra acıyor yüreğim
Üstüme üstüme geliyor, demir kapılar
Altın kalıyorum, eziliyor bedenim
Yüksek ve kalın duvarlar boğuyor ruhumu
Nefessiz kalıp, kaybediyorum umudumu
Güneş görünmüyor ki duvarların ardından
Işıksız kaldım bulamıyorum umduğumu
15.07.2017
Orhan Kaya
Kayıt Tarihi : 8.2.2018 17:39:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!