Perdeler çekildi birden
Işık silindi gözlerimden
Uçurumlar parıldadaı arada
Yok oldu mutluluk daha bilemeden.
Sarardı ufuklar sararadı
Karardı gözlerim karardı
Bir ufacık sevincim vardı
O da eridi, o da koptu benden.
Yıkıldı birden umut dünyam
Yalnızlığı sarıp sarmaladı gam
Kalmadı sığınacak tek bir dam
Aktı göz yaşlarım dinmeden.
Dünya bana zindan, yaşam acı
Tüm faniler birer zindancı
Dikenlerle dolu her gül ağacı
Boş ruhumla, sahiden ben miyim ben?
Kayıt Tarihi : 26.4.2004 07:43:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!