bir ışık aradığım için var zannettim
gözlerinde bir umut.
meğer ne kadar yanımda olsan da
benden çok uzaktaymış ruhun.
tek başıma yaratmışım bu aşkı
şimdi yaşıyorum en acımasız tarafını.
ben senden önce giderim,sen kal
kalıp direnecek güç bende ne arar?
şimdi daha çok korkuyorum gözlerine bakmaktan
yokmuş içinde sevgi bir gram.
sözcükleri boğazıma dizdin artık ölsemde konuşmam
cevabını biliyorum nasılsa soracağım soruların
sana tek bir sual sormam.
zaten sen ulaşılmazdın benim içimde ve bir o kadar imkansız
ben hep tek taraflı yaşarım aşkları da
birinci tekil şahısım oynanan oyunlarda
sonunu yazamadığım bir hikaye gibi yarım kalacaksın sen içimde
mutlu mesut bitecek bir masal değildi bu gerçekte
felaketi olur bu aşk ikimizinde.........
Kayıt Tarihi : 12.5.2008 20:12:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Pınar Irmak](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/05/12/umutsuz-37.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!