Karanlik bir yolda ilerleyen bir adam
Hayatin bütün yükleri binmiş omuzuna
Yine cebinde beş kuruş para yok
Evde ise para bekleyen çok
Gözleri ıslanmiş belliki ağlamiş
Nasıl ağlamasin erkekliğinden utanmiş
Ölümü bile düşünmüş cok kez dönerken evine
Onu bile yapmaya cesaret bulamamiş
Bir iş bulamayinca dilenci olmuş
Elin ayağın tutuyor diye birde dayak vurulmuş
Durum böyle olunca
Ne suçum var diye birde isyankar olmuş
Bu zavalli adamin tek suçu
Evine ekmek götürmekmiş sadece
Onuda elinden almişiz
Yaziklar olsun bizlere.
Kayıt Tarihi : 29.4.2019 12:54:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

beğeniyle okudum
TÜM YORUMLAR (1)