Oynarken kağıttan yaptığım
Küçük balıkçı teknemle
Bir uçurtma saldım gökyüzüne
Üstüne tüyden daha hafif umutlarımı koydum
Terazisi bozukmuş herhalde
Birden yere çakılıverdi
Bir üst sokaktaki çocuklar koşup almışlar
Umutlarımı ağaçların arkasına saklayıp
Kaçmışlar hemen mahalle bakkalının arkasındaki binaya
Ellerinde iple tutturulmuş iki tahta
Ve ellerinde iple tutturulmuş bir umutluk
Mehmet KÖKSAL
Ayrılık diye bir şey yok.
Bu bizim yalanımız.
Sevmek var aslında, özlemek var, beklemek var.
Şimdi neredesin? Ne yapıyorsun?
Güneş çoktan doğdu.
Devamını Oku
Bu bizim yalanımız.
Sevmek var aslında, özlemek var, beklemek var.
Şimdi neredesin? Ne yapıyorsun?
Güneş çoktan doğdu.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta