Seni unutamam, hey ya hey ya hey!
Gizemli bir denge göstergesidir
Senden ayrı kalsam, leylim leylim ley!
Bir şey varsa, bir şey yok hükmündedir.
Günler eksildikçe yıldızım söner
Elbet bunun sonu bir yerde biter
Elim kolum bağlı çare ne gezer
Umutlu yarınlar sana özlemdir
Düş uğruna ben bir hayat tükettim
Gerçek bambaşkaydı çok geç fark ettim
Etle tırnak gibi iç içe geçtim
Söküp atamadım; suçlu kendimdir
Aynalar yalan söyledi, beni avuttu
Boş hayal peşinden bahse tutuştu
Kaybeden ben oldum, bu bir sonuçtu
Sebebi muamma, nerede kimdedir?
Gençler deneyerek, sonra severek,
Kararını verir, her dem gülerek;
Yarın ne getirir düşünmeyerek,
İyi biterse talih yoksa kederdir…
İyi okunmalı yol haritası
Aydınlık olmalı kavşak noktası
En kötüsü, çıkmaz yola sapması
Yol bitmezmiş ama seni bitirir
Önce istenenler sıralanmalı
Olur, mu olmaz mı sorgulanmalı
Kendini bilmekten medet ummalı
Ne düşünüyorsan seninle birdir
Şansa bırakmak başa beladır
Hayal kırıklığı, ah ile vahtır
Piyango çıkar diye aldanmaktır
Pişmanlık nafile, artık çok geçtir
Aşk revan olurmuş kendi yolunda
Bakarsan bağ bahçe, bakmazsan heba
Bilirsen ömürlük, bilmezsen kısa
Mutluluk sevinci, artı değerdir
Seni unutmak var, hey ya hey ya hey!
İyilik, kötülük bizle yol alır,
Sensiz yolculuk var, leylim leylim ley!
Yalnızlık insana özgü bir histir…
Ercan Keskin
Kayıt Tarihi : 2.5.2018 13:30:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!