bir çöl sussuzluğunda kaldım
gidişinden sonra
yağmur duaları birikti içimde
ahşap pencerenin
demir korkuluğunda parmaklarım
gözlerim ucunda sokağın
seni beklemekteyim
olsun diyorum
beklemek umuttur diyorum kendimce
avunuyorum
her geleni sana benzeterek
oysa ayak seslerinden tanırım seni
kokundan hissederim geldiğini
iyi bilirim
siyah ince topukların
kırık sokak yollarıyla ritmini
ve iyi bilirim
savrulan saçlarının rüzgara emanet bıraktığı kokunu
dedim ya
gözlerim ucunda sokağın
seni beklemekteyim
dün gelmedin
bugünde gelemeyeceksin anladım
umudum kaldı yine yarına
olsun
olsun
yolunu beklemekte bir umuttur.
Metin DilekKayıt Tarihi : 19.7.2016 10:54:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!