Umutlarla Yarıştım Şiiri - Sema Güneş

Biterken gün ışığı gönlümün kızılından
Gel deme gelemem artık sevgilim sana
Sensizliğe alışmanın otobüsü halen durakta
Gönderemedim onu güz kokan yıllarımdan
Sensizlikle beraber
Ben umutlarla yarıştım

Ağlarken yakamoz, yıldızlar akıyor gökyüzünden
Ne kadar da yakınsın el değmemiş o güzelliğe
Vurgunsun yalnızlığın her dönemecinde
Dönen olurmu beklersin gökyüzü renklerinden
Sensizlikle beraber
Ben umutlarla yarıştım

Sus konuşma biliyorum yine gideceksin
Hayalinin ellerini tutamadığı yolcu treniyle
Kaçak bir karanlığın kaybolan gözleri olacaksın
Gönlüme bağladığım alışmanın düğümüyle
Sensizlikle beraber
Ben umutlarla yarıştım