Umutlarını önce ellerimde,
Ve dudaklarımın arasında tutuyorum
Sonra gömleğimim cebine koydum.
Çünkü kalbime en yakın yer orası
Daha sonra içtiğim suya atıyorum.
Sonra yastığımın üzerine koyup
Yanağımı üzerine bastırıyorum
Sonra da gece rüyasına yatıp
Seninle aynı rüyada buluşuyorum.
Uyanınca da telefon en iyi arkadaşım oluyor.
Benden uzakta olduğuna tek hatırlatan telefon
Sesini duyunca da düşmanım oluyor.
Umutların olmaya geliyorum.
Kayıt Tarihi : 2.10.2013 22:18:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Rıdvan Cankiç](https://www.antoloji.com/i/siir/2013/10/02/umutlarin-ve-umutlarimiz.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!