Kasım sabahının soğukluğu
vücudumda kanser yorgunluğu
aşina umutların yokluğu
sarılmaz vakit geriye doğru
duyduğum Azrail’in ayak sesleri
ölüm kokan zemheri nefesi
girer gri odamdan içeri
geçer gözümün önünden anılar
umarlarım dökülen yapraklar
bu gördüğüm son bahar
işittiğim bu tik… tak… son tik… tak.
Cuma camiden yayılan ezan sesi
kılınan benim cenaze namazım sanki
gözlerim neden hala açık ki
Kayıt Tarihi : 21.7.2004 16:55:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!