Umutların Bittiği Yer Şiiri - Nuray Deniz

Bir çocuk büyütüyorsun,
Üstüne titreye titreye,
Bir ağaç gibi dallanıp budaklansın diye.
Dünyanın en güzel aşılarını yapıyorsun,
En güzel meyveyi versin diye.

Bir çocuk büyütüyorsun,
Üstüne titreye titreye.
Malım,mülküm,servetim herşeyim diyorsun;
Yemeyip yediriyor,içmeyip içiriyorsun,
Dünyanın en güzel çocuğu olsun diye.
En güzel meyveyi o versin diye.

Bir çocuk büyütüyorsun üstüne titreye,titreye;
Öyle bir an geliyor ki hiç beklemediğin bir an,
Ellerinin arasından kayıp gidiyor,
Hiç yok yere pisi pisine.

Bir an donup kalıyorsun!
Hayallerin umutların bir anda yok olup gidiyor.
Ne ağacın,nede tutunacak dalın kalıyor,
Dönüp arkana baktığında,UMUTLARIN BİTTİĞİ YERDESİN! ! !