Umutların Bittiği An Şiiri - Ali Fuat Batu

Bir sabah bakarsın ki her şey bitmiş,
Çark tersine dönmüş,
Gecesiz özlemler içinden
Sabahsız gecelere.
Umutlar beslerken,
Umutsuz yarınlara.
Sevgi ekmişken,
Kin biçmeye.
Örümcek ağında kelebek mi?
Aslan pençesinde tavşan mı?
Bu tercih değildir,
Sonuç aynı, seçemezsin,
Umutların bittiği an hayal bile kuramazsın;
Umutların bittiği an yaşayamazsın.
Geceye mi doğuyor ay?
Karanlıktan korkulmaz mı?
Sahilde sabahlamak
Üç beş arkadaş sohbeti,
Çıkarsız olmalı, olmalısın,
Tercih hakkın yoktur
Çünkü; bu bir oluştur,
Bu bir akıştır,
Sevgili olmaksa sevgiliye,
Eğer olunacaksa
Bunca terslik içinden
Çık çıkabilirsen.
Ya paran yoksa,
Tam da canın bira çekmişken,
Bir de sigaran bitmişse,
Gecenin ölüm sessizliği içinde,
Bir kedi çığlığı
Kuyruğuna basılmışçasına,
Yırtıyor şafak geceyi,
Umutsuz bir yarın;
Umutların bittiği an hayal bile kuramazsın;
Umutların bittiği an yaşayamazsın.
Belki bir başkası olmalı
Oltada balık misali,
Uğraşmak koparmaya,
Koparamazsan ölürsün,
Koparsa, ağzında olta, ucunda misine,
Ya takılırsa bir kayaya;
Gece bir yıldız kayıyorsa
Tuttuğun dilek nedir,
Söylersen gerçekleşmez,
Söylemesen de fark etmez.
Onun tenine dokunmayı istemek
Hayal mi, arzu mu?
Dokunmadığın bir teni hayal etmek ulaşılmaz mı?
Bir daha hayal kuramamak mı?
Sonuç yine aynı seçemezsin,
Umutların bittiği an hayal bile kuramazsın;
Umutların bittiği an yaşayamazsın.

1999 Arkadaş şiir kitabından karika yayınları İstanbul