Umutla beklediğim yollarında
Umutlarımla taş oldum bilerek
Çocukluğumun en güzel hatırası
burada geçti ve bu taş benimle anıtlaştı
Hep beni anlattı beni hatırlattı
Çocukluğumun gül suyu hükmünde
çağlayan derelerinde cıvıltılı kuş seslerinde
çimdiğimi hatırlıyorum.
Her geçen zaman hatıralarımı tazelerken
gözlerinde parıldayan ışığımı arıyorum
her hüzün dalgası benliğimi sararken
sanki anılarımla boğuluyorum
Şimdi beni hatırladın mı güzel kokulu
çam kokulu yarim ben senin bahçelerinde
gül kokan bir çiçektim
senin kırlarında uçan mutlu bir kelebek tim
artık sende yoksun bende yokum
en güzel tertemiz havamızı en güzel suyumuzu
derelerimizi özgürce dolaştığımız boz kırlarımızı
ve
masmavi özgürlükte umutlarımızı çaldılar.
Ahmet Kara 4Kayıt Tarihi : 3.1.2019 16:51:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!