Umutlarımız Şiiri - Yaşar Yaramış

Umutlarımız,
Sevgilerimizdir,
Bizi hayata bağlayan.
O bitmek bilmeyen
Koca bir deryadır,
Her zaman,her yerde
Ezelden ebede hep çağlayan

Sevdiklerimizdir,
Bizim için yaş döküp
Ağlayan.
Sevdiklerimizdir,
Kavuşunca
Bizi sarıp kucaklayan.
Hep sevdiklerimizdir,
Bizleri hayata bağlayan.
Onun dışında hepsi
Yalan oğlu yalan.

Sevdiklerimiz uğruna
Çiğ et bile yeriz.
Bazen kavga eder,
Hatta cinayet bile işler
Ölür,öldürür
Güler,güldürürüz.

Sevgidir insanı yaşatan
Sevgidir,her gün benliğimizi
Çepe çevre kuşatan.

Sevgi sâdet,
Sevgi adalettir.
Sevgi mutluluk,
Sevgi kalpte umuttur.
Sevmeyen insanda
Bunların hiç biri yoktur.

Sevgi bazen,
Küçük bir tebessüm
Bazen candan bir gülüştür.
Sevgi yardımlaşma,
Sevgi paylaşmadır.

Sevginin bittiği yerde
Acı vardır,hüzün vardır.
Kin vardır,nefret vardır.
Yollar bitmek bilmez
Hem uzun,hem de çok dardır.

Öne eğiktir bütün başlar
Yumruklar sıkılmış,
Çatılmıştır kaşlar.
Genç yaşta çoktan
Beller kamburlaşmış,
Ağarmıştır saçlar.
Umutlar bir bir tükenmiş
Artık yerinde değildir taşlar.

Keşke sevgi olsam
Bütün insanların üstüne
Gökten sağnak sağnak yağsam.

Umut olsam kararan kalplerde,
Kırmızı gonca bir gül olsam
Aşk bahçelerinde.
Yağmur olsam,dolu olsam
Bembeyaz kar olsam Alplerde.

Mevlâna olsam,Yunus olsam.
Sevgi dolu, uçsuz bucaksız
Masmavi okyanus olsam.
Sırıl sıklam ıslasam
Aşka susamış insanları.
Barış olsam durdursam
Şu manasız savaşları.
23.01.2007-Demre/Antalya