Umutlarımı Bugüne Taşıdım

Kazananı da, kaybedeni de aynı olan
Bir kumarda
Tüketirken tükenen
Vakitsiz bir aldanışın ardında kalan
Yitirilmiş umutları
Ve kırık dökük bir hayatı yaşıyordum...

Kanayan yaraların acısı yüreğimde
Vazgeçişlerin yalnızlığı ile susan
Tutunamayınca, savrulan
Araf'ta bir yerlerde
Çaresizliğimle başbaşaydım...

Bir gün
Ölümün soğuk nefesini ensemde hissedip de,
Yılların acımasızlığı
Adaletsizce ruhuma saplanınca
İçimde yarım kalan her ne varsa
Tamamlamaya karar verdim

Sıkı sıkıya tutunup hayatıma
Geçmiş ile gelecek arasında sıkışıp kalmış
Umutlarımı bugünüme taşıdım

İçimde hiçbir pişmanlık
Ve eksiklik duygusu kalmadan
Sonsuzluğu yaşarcasına
İçim kıpır kıpır
Dönüp de baktım, geçtiğim yollara
Ve gülümsedim...

Düşününce
Yeniden yeniden
Ve kanatırken yaralarımı
Sancılı bekleyişlerimin sonunda
Zincirlerimi kırıp
Güneşe dönerek yüzümü
Kendimi yeniden doğurdum.

15.06.2010 / Salı
Saat:21:05