Umutlarım yeşerecek Şiiri - Yusuf Korkmaz

UMUTLARIM YEŞERECEK

Gecenin bir vaktiydi

Sıcak kahvemi yudumlarken

Duygu deryası içindeydim sanki

Gecenin zifir karanlığında

Sanki misafir bir yürek

Elimde kağıt kalem

Mevsim kış değil

Zemberiyi hiç aramıyorum

Cemrenin toprağa düştügü

Doğanın hareketlendigi

Nevruz gecesi gecem

Baharın ta kendisi

Parmaklarımın arasında kalemim

Duygularımı satırlara dökerken

Yaşayacaklarımı sanki

Yaşarcasına..

Umutlarıma umutla

Bakarcasına

Kalem öyle sabırsızki

Kağıt üzerinde dans ediyor sanki

Oysa bedenim çok yorgun

Parmaklarım kırgın

Güzel yarınlar için

Ruhum ise vurgun

Hasretlik tepe başımda

Kimbilir ne yaşayacağım

Mevsim bahar

Kuşlar mavi özgürlüklerde

Ben derdimi kime anlatsam

Öyle yoğunki bedenim

Sanki yaşayacaklarımı

Şimdi yaşıyorum

Bir gün gelecek biliyorum

Belki bir yıldız

Karanlık dünyamı aydınlatacak

Aydınlık yolum olacak

Bekli beyaz bir kelebek

Sevgi polenlerini bırakacak

Özlemini çektiğim

Umutlarım yeşerecek

Yusuf korkmaz (kizilkale)