Umutlarım vardı Şiiri - Ömer Dede Kılıç

UMUTLARIM VARDI

Umutlarım vardı, yıllarca emek verdim,
Okutup milletime hizmet etsinler istedim,
Allah hastalık verdi, aylarca ıstırap çektim,
Hastalığımı vefasızlara hissettirmedim.

Bre gafiller okuyunca adam olunacağını sandılar,
Heyhat! oysa adamlık okumakta değil yürekteydi.
Aydınlığa yelken açmak varken iki cahile kandılar,
Cahillik suç değil, cahile inanmak beyhudeydi.

İnanamıyorum şaka gibi bu nasıl bjr sorumsuzluk,
Evlatları için çırpınan babaya yapılan olumsuzluk,
Kaynana azla tatmin olmaz yaptığı, doyumsuzluk,
Şefkatli baba için yaptıkları büyük bir onursuzluk.

Mal mülk bu kadar mı önemliydi, haysiyetsiz kaynana,
Kızım bu adamın hakkı yemez diyordun ezelden bu yana,
Hastalığım arttı, siz kalleşlerin yaptıklarına yana yana,
İnsan bu kadar mı haysiyetsizdi, sahtekâr sığınmış imana,

Uyanın miskinler, bizim avrat akıllı okumuş cahiller,
O sahtekâr iyi biri olsaydı bırakmazdı kendi torunlar,
Bu dünyada ölseler de bitmez kaynana gibi Ebu cehiller,
Hasta babayı bitirdiler, artık sonsuza dek mutlu olsunlar.

Kul Ömer, evlatlara özünden bu yana hayırlı öğüt verir,
Evlat dediğin babayı kırmaz, babaya hep şefkat gösterir,
Hatadan dönün artık, özür dileyin sizi iyi yola yönlendirir,
Devam ederseniz asiliğe, babanın ilendiği sizi gönendirir.

20.07.2018 Ömer KILIÇ