Umutlarım Tükeniyor Şiiri - Ömer Dede Kılıç

UMUTLARIM TÜKENİYOR

Karşı dağdan acı acı çam kokusu geliyor,
Andıkça yârimin sözleri şu sinemi deliyor,
Turnam yolcu, kanat çırpmış yükseliyor,
Selam söyle o vefasıza umutlar tükeniyor.

Umutların yerini umutsuzluk alıyor,
Dertlerim gitmiyor ruhum daralıyor,
Ayrılık acıymış bülbül figan ediyor,
Gönül uslanmış ayrılıklar bitsin diyor.

Dikensiz gül, ar ediyor, çiçek açmıyor,
Ağlayan gönül artık mutluluk saçmıyor,
Bülbül dikene alışmış gülden kaçmıyor,
Yara alsa da bülbül, yuvadan uçmuyor.

Şaka gibi, tadı kalmadı bu ayrılığın,
Çözülecek dertler çoğaldı oldu yığın,
En sonunda adamı oldum acıların,
Özlemleri arttı torun ile evlatların,

Dalkavukların yüzünden hiç gülemedik,
Birbirimizin kıymetini bir türlü bilemedik,
Derman olup, yaralarımıza şifa olamadık.
Küslük çıkardılar bir arpa boyu yol alamadık,

Kul Ömer, özünden söyler bitsin ayrılıklar,
Ara uzadıkça giriyor araya fitne fücurlar,
Mutluluğumuzu istemeyen dalkavuklar,
Biz mutlu olalım onlar mutsuz olsunlar.

10.07.2018 Ömer KILIÇ