Sen en umutsuz anımda çıktın karşıma,en umutsuz anımda çekip aldın
düştüğün kör kuyunun karanlığından.Ne tutacak dalım vardı nede
gönlümde esen ve dinmek bilmeyen fırtınadan kurtulup sığınacak,
bir liman.
Önce küçük bir kibrit ateşi oldun uzaklardan,sonra koskoca bir
ışık çemberi dünyamı ve gönlümü aydınlatan; yanına vardıkça
karanlıklar aydınlığa,umutsuzluklar umuda dönüştü,varlığınla anlam
Her gün bu kadar güzel mi bu deniz?
Böyle mi görünür gökyüzü her zaman?
Her zaman güzel mi bu kadar,
Bu eşya, bu pencere?
Değil,
Vallahi değil;
Devamını Oku
Böyle mi görünür gökyüzü her zaman?
Her zaman güzel mi bu kadar,
Bu eşya, bu pencere?
Değil,
Vallahi değil;