İnsanları sevmeyi
İçten olmayı öğrettiler bana
gözlerdir yüreğin aynası
- bak ki –
görsünler
- duy ki -
duysunlar sesini
- dinle ki -
dinlesinler
- sev ki -
sevsinler yüreğini dediler...
DOST
İNSAN ol dediler....
Gözlerimle güldüm
Yüreğimle dinledim
Dost oldum
Çok sevdim
Çok verdim....
Ne mi aldım? ?
Hep eksi oldu öğretilenler
Artıya dönüşülmesiydi umutlarım
Sevdiklerimi
Dost bildiklerimi
Hayatımdan atmakla geçti günlerim
Dost arayışındaydı gözlerim
Sevgiye hasret
Sevilmeyi bekledi yüreğim......
Şimdi
Bir DOST
Bir İNSAN çıktı karşıma
Sorgu hakimi beynim
Çözümsüz sorularda....
Güldü mü dersin sonunda kader?
Kırdım mı şeytanın bacağını?
Artıda mı şimdi benliğim?
Sorgudaki yüreğim
Yine umutlu
Yine Sabırlı
Tek dilekle
Umutlarım....Solmasın.........
Kayıt Tarihi : 11.5.2006 15:14:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
dost
TÜM YORUMLAR (1)