Umutlarım, Sevdam Ve Yüreğim

Büyük üstat Ahmet KAYA ‘ ya

Düşler yorgun, düşünceler zindan
Yüreğim bitkin, yüreğim mahkum
Duygular yakıldı feryatlar içinde
Özüm tükendi dardayım anne.

Emek emek yaptığım bir bahçem vardı
Ellerimle suladığım çiçeklerim,
Rüzgardan sakınırken boranda kaldım,
Umutlarım çığ altında kaldı anne.

Bir türkü söylemek istedim,
İçinde sahtelik barındırmayan
Adam gibi söylemek istedim yiğit yiğit,
Sevdamı haykırmak istedim anne.

Gel gör ki anne suskun ben oldum
Sözleri yakılan, yüreği kanayan
Hasretti yaşandı öylece kaldı,
Sevmek bana yasaklandı anne.

Çıkardım artık yerinden
Koydum ortaya yüreğimi kanlar içinde,
Lime lime olsunda bilinsin,
Görülsün aşk yürekte nasıl yaşanır anne.

Savruldum uzak tozlu yollara
Acı yoldaş olmuş, hasret aş, su
Öfkem artık sığmazken dizelere,
Son kez öpmek istiyorum sevgiliyi anne.

Düşler yorgun, düşünceler zindan
Yüreğim bitkin, yüreğim mahkum
Bırak koynunda uyuyayım bu gece
Yarın idam günüdür anne.

(29.08.2002 Karaman)