Hatırlar mısın be göçmen kızı
Daha dün kadar tazeyken hatıralar
Umut kadar yakın bir sen vardın hayatımda
Sen vardın aklımda beynimde
Sen vardın düşümde düşüncemde
Her ne kadarzaman zaman yokluğun olsa da karakış
Mazi gerçek sevgili gerçekti yani
Yani yaşananlar ne hayaldi nede uykudaki bir düş
İsmiyle cismiyle bir gerçekti sevgili
Hem öyle bir gerçek ki,
Sevdan yaşanan ömürde bitmeyecek bir yarış
Dedim ya ne güzel günlermiş meğer
Ne güzel günlerdi daha doğrusu
Hayali ve hatırası hala bir ömre değer
Hani saatlerin sana kurulduğu
Umutların sana tomurcuk olduğu anlar
Usanmazdı deli gönlüm hatırlıyor musun
Kış ayazına sevginle direnir
Bakışlarındaki sıcaklıkla
Dilindeki merhabayla ısınırdı yüreğim
Hatta mutlu bile olurdum şu sefil gönlümce
Hani hacı yolu gibi beklenirdi de geçtiğin yollar
Gecikince geçmek bilmezdi hatırlar mısın zaman
Ve hatta
O günü günden
Yaşanan ömrü ömürden saymazdım
Çünkü günüm zindan, gecem zehir olurdu inan
Yaa sevdasına sevdalandığım sevgili
Can özüm, zeytin gözlüm, göçmen kuşum
Demem o ki şimdi
Tüm bunlardan sen ne anlar
Ne çıkarırdın bilmiyorum amma
Bildiğim tek şey vardı ki
Alıngan güzelliğinin farkındaydın da
Bu durumdan sende memnun görünür
Sevildiğini bilmekten sende mutlu olurdun
Kayıt Tarihi : 2.4.2013 10:40:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!