Umutlarım Mavi Şiiri - Suna Doğanay

Yüzüyor,
Teknelerle yarışan yunusların gölgesinde,
Kıyıdan… kıyıdan...
Bir şeyler söylemek ister gibi,
Küçük balık...

Nedendir bu kaçışın,
Kimdendir?
Ne söyleyeceksen söyle açık,
Ne söyleyeceksen söyle artık.

Yüzüyor mavi umutlar altında,
Dans parçacıkları.
Asude suların çırpınışı vuruyor yüzüme,
Dalıp gidiyorum, can çekişiyor korkularım,
Keşfedilmeyi bekleyen süslü çakıl taşlarıyla.
Düşlerim tek celsede inciniyor.

Nadasa bırakılmış toprak gibiyim,
Git şimdi, küçük balık.
Ne sen mecbursun bana, nede ben sana.
Görüyorsun, hiç havamda değilim bugün.
Benimle oynama..benimle oynama..

Yorgunluk çöküyor omuzlarıma.
Alnımdan sıcak terler süzülüyor.
Baktıkça, buzulları özlüyorum.
Baktıkça kâbuslar yaşatıyor kızgın güneş,
Aralıksız gönlüm,
Yürüyen bir felâketi andırmakta.

Bilmem ne derler senin dilinde,
Sıkışıp kalıyorum,
Orta yerinde cehennemin.
Ninemin deniz kızı masalları düşüyor.
Bir kırmızı, bir mavi, bir sarı.
Umutlarım......
Maviye.....
Dönüşüyor.