Umutlarım Marmara’ya Gömüldü

İstanbul,İstanbul
Düşler kenti İstanbul
Mavi gözlü İstanbul
Yedi tepeli İstanbul
İstanbul’u seninle sevmiştim
İstanbul seninle güzeldi
İstanbul’u güzel yapan sendin
Ne umutlarla gelmiştim
Düşlerimi,yüreğimi,kanımı
Sıcaklığımı,
Canımı getirmiştim sana
Bitmeyen özlemimi giderecektim
Oysa ne kadarda yanılmışım
Ne kadarda aptalmışım
Sarıyer de martıların çığlıkları
Tarabya’da yakamoz parıltıları
Etiler’in renkli başka dünyası
Kuş uçmaz,kervan geçmez
Yolu olmayan,karı eksilmeyen
Bu dağ köyünde yoktu
Neden,niçin bana gelecektin?
Şimdi sen başka bir kıtada
Denizin öte yanında
Rüya gibi bir yaşam sürerken
Benim düşlerimi bitirdin
Umutlarımı Marmara’ya gömdün
Denizin derinliklerine battı
Gururum,sevgim,her şeyim
Bir şairin sevecenliği,sıcaklığı
Kalemi,yüreği,şiiri
Dağ gibi umutlarımla birlikte
Marmara’ya gömüldü güzelim
Umutlarım Marmara’ya gömüldü
Benimle,Anadolu’ya
Canımın öte yarısı olmaya
Gelmedin,gelemedin

(Nöbetçi Şair adlı şiir kitabımdan)
Sayfa:107-108 Ağustos-2001