Umutlarım Kaldı Elimde

Hasretinin sisi çöktü yine yüreğime
Her sabah hüzünle karışık bir umut var içimde
Sebepsiz yere gitsen de
Yaralı kalbim hep seni beklemekte
Sen yoksun ama
Senin hatıran olan umutlarım kaldı elimde
Gidişin bir ateş gibi düştü yüreğime
Eridi kül oldu bu can bu bedende
Artık yaşamak benim neyime
Sen gittin bir tek umutlarım kaldı elimde
Sensizliğin acısını
Yeni bir günün seni getireceği umuduyla bastırıyorum
Sanki sana kavuşacağım ana daha çok yaklaşıyorum
Kim bilir belki de sadece kendimi avutuyorum
Sen ne bilirsin
Gitmelerin gidenlerin ardında bıraktığı çaresizlikleri
Sen nereden bilirsin
Yanan yürekteki en koyu özlemleri
Sensizlik bir ateş ansızın düştü yüreğime
Hiçbir yağmur yetmedi
İçimdeki hasretini söndürmeye
Hiçbir sevgi yetmedi senin özlemini gidermeye
Gittiğinden beri hep ayrılık şiirlerine takılıyor gözüm
Ben hep beni sana götürecek yollarda yürürüm
Yalnızca senin sevdiğin şarkıları söylerim
Her gün batımında bende batıyorum
Sabahları güneş doğmadan kalkıyorum
Herkese seni sevdiğimi haykırıyorum
Biliyor musun
Zaman her şeye ilaç derler ama
Her şeye iyi gelen zaman
Hiç bu kadar acıtmamıştı yüreğimi
Gecemde gündüzümde karanlıklarda şimdi
Sensizlik kocaman bir boşluk oldu içimde
Artık dönsen de dolduramayacağın kocaman bir boşluk
Bin bir umutlarla sarıldığım sabahlar olmaz oldu artık
Ne zaman seni düşünsem
Seni hatırlatan en ufak bir şey
Ansızın yaralı yüreğime batıyor
Seni düşündükçe yaralı yüreğim kahrından ağlıyor
Seninle birlikte hayallerimi de kaybettim
Artık hayal kuramıyorum
Ne sana olan aşkımdan
Nede öfkemden vazgeçebiliyorum
Doğan günden hiçbir şey beklemiyorum bazen
Seni bile
Sen gittin ama
Senden geriye umutlarım kaldı elimde