Umutlarım Şiiri - İsmet Barlıoğlu

Karlar yağdı umutlarımın simsiyah saçlarına,
Alnına kırışıklıklar düştü, yanaklarına çizgiler,
Gölgelendi pırıl pırıl parlayan gözleri,
Elleri titremeye başladı, ayakları yoruldu,
Yaşlandı güzelim umutlarım bir umutsuz karasevdada,
Sen olanca güzelliğinle
Yaşayıp dururken
Uzaklarda.

Yine de gözleri yolda zavallı umutlarımın,
Yine de heyecan içinde yürekleri,
Öylesine inanmışlar, öylesine güvenmişler döneceğine,
‘Nuh’ demişler bir kere, neden ‘Peygamber’ desinler?
Dönmeyecek kadar zalim değilsin ki;
Beklemesinler.

Sakın yalancı çıkmayın bana karşı, umutlarım,
Sakın uğratmayın beni düşkırıklıklarına,
Görmek istemem girdiğini iki ayağınızın bir pabuca,
Kollarınızın kırılıp yanlarınıza düştüğünü
Görmek istemem.
Siz elkızından kesseniz bile tüm umutlarınızı,
Ben?
Kesemem.

(ELKIZI ELLERKIZI isimli Serbest Şiirler 'inden >25-26/100)