Umutlarım volkan olup sarınca tüm benliğimi,
Bir kuş misali çırpındı gönlümün dostluk teli.
Sırça köşkümde saklarım anlatmam hüzünlerimi,
Mutluluğa tutunurum vermesede bana eli!
Bu dünyanın düzeninde isyanım haksızlıklara,
Kıskançlıklar yok ediyor açıyor toplumda yara.
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta