Kardeşime...
Gün soldu,
Bulanık bir perde indi gözlerine,
Hayaller karardı,
Umutlarını hapsettin gönlünde,
Çığlıkları sağır etti kulaklarını...
Bir kuş sesi duydun,
Belki de bir ezgiydi sana üflenmiş olan.
Bulutlarla çıkmıştı yola,
Fırtınaları, sisleri atlatıp geldi,
Ulaştı sana.
Açtın kulaklarını,
Dinledin,
Bıraktın kendini ezginin denizine,
Yüzdün.
Gönlüne doldu nefes,
Umutlarını da alıp azad etti,
Sardı etrafını...
Artık daha güçlüsün,
Hem umutların,
Hem içinde varolan güç,
Hem de 'nefesin' sana olan inancı,
Koruyacak seni,
Bir roket gibi fırlayacaksın göklere,
Umutlarını yakalamak üzere...
Kayıt Tarihi : 31.7.2003 14:18:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)