Umutları Taşıdık Büyük Kentlere

Bir parça ekmek, sıcak bir aş için çıktık yola
Onurlu, şerefli bir yaşam için; girdik kol-kola
Özümüzü kaybetmedik sapmadık sağa-sola
Yürüdük gündüz-gece, yürüdük dağ-dere…
Güneş gibi umutları taşıdık büyük kentlere

Bir dalımızda heybe, ayağımızda yırtık çarık
Kimimizin başında şapka kimimizdeyse sarık
Ellerimiz mi? Onlarda nasırlardan yarık-yarık
Yürüdük gündüz-gece, yürüdük dağ-dere…
Güneş gibi umutları taşıdık büyük kentlere

Ayaklarımız idi her daim arabamız ve atımız
Kışlarıda su alırdı topraktan yapılmış çatımız
Hiç olmadı ki milyon dolarlık yatımız-katımız
Yürüdük gündüz-gece, yürüdük dağ-dere…
Güneş gibi umutları taşıdık büyük kentlere

Baklava, börek yoktu, olmadı da çıkınımızda
Ne barlar, nede diskolar olmadı yakınımızda
İnsan gibi yaşamak vardı kentlere akınımızda
Yürüdük gündüz-gece, yürüdük dağ-dere…
Güneş gibi umutları taşıdık büyük kentlere

Kin-nefret, iki yüzlülük nedir asla hiç bilmedik
Özümüzdeki sevgiyi menfaat uğruna silmedik
Bizler saraylardan da köşklerden de gelmedik
Yürüdük gündüz-gece, yürüdük dağ-dere…
Güneş gibi umutları taşıdık büyük kentlere

Yürüdük-yorulduk, ölüp-dirildik; hep kaç kere
Küçük gördünüz bizleri göğsünüzü gere-gere
Saygıyı da hep çok gördünüz akıttığımız tere
Yürüdük gündüz-gece, yürüdük dağ-dere…
Güneş gibi umutları taşıdık büyük kentlere

Tüm güzellik ve sevgilere açık gönül kapımız
Allah inancıyla doludur ruh ve beden yapımız
Hiç olmadı ne para nede şan-şöhret tabumuz
Yürüdük gündüz-gece, yürüdük dağ-dere…
Güneş gibi umutları taşıdık büyük kentlere

Yalnız Kurt’um der; milletin efendisiyiz bizler
Üç-beş çapulcudan kibirli bakışlar neyi gizler
Yokluktan yoksulluktan kırış-kırış eller-yüzler
Yürüdük gündüz-gece, yürüdük dağ-dere…
Güneş gibi umutları taşıdık büyük kentlere

Yazım tarihi :09.11.2008/Pazar Saat:14.50
Yeniden düzenleme tarihi:11.02.2016/Perşembe Saat:19.35