Umutlara Dair Şiiri - Abdullah Enes

Beraber olmayi becerebilseydik eğer,
Neler yaşardık, ah! Neler?
Gündüzleri kaybettiğimiz vakti,
Gecelerden alırdık.
Uyumayi dahi unutur,
Saatlerce konuşurduk.
Dertleşir, planlar yapardık, geleceğe dair.
Ben sana türküler, şarkılar söyler,
Şiirler okurdum, senin için yazdığım,
Anlamını sende bulduğum.
Sen de bana eşlik eder,
Karşılık verirdin.

Günde sekiz saat yerine beş saat, altı saat uyur,
Saatleri seninle paylaşmanın saadetine ererdim.
O gün yaptiklarımızı birbirimize anlatır,
Yaptığımız iyiliklerle birbirimizi mutlu ederdik.
Sen bana sorular sorar, ben de senden
Yardım isterdim, çözemediğim konularda,
Ensar ve Muhacir gibi.
Geceleyin saat birde ikide çay içmenin zevkini tadardık.
Gökyüzünü, mehtabı, yıldızları izlerdik.
Beraber sabah ezalarını dinler,
Güne beraber başlardık.
Güneşin doğuşunu seyreder,
Birbirimize hayırlı günler dilerdik.
Bir başka özletirdi, bize kendini
Başbaşa olduğumuz, birbirimize ayırdığımız geceler.

Ya gündüzler, gündüzler...
Gündüzleri de belki ayrı kalır,
Birbirimizi özlerdik.
Belki her biri bize bir hicran gibi gelirdi.
Ama biz geceleri birbirimizden aldiığımız mutluluğu
Diğer insanlara da ulaştırır,
Onları da kendi mutluluğumuza ortak ederdik.
Ey sevdiceğim biz seninle zamanı öyle yaşar öyle yaşardık ki:
Sadece daha fazla vaktimiz olmadığı için hayıflanırdık.
Yani: Günler bize yetmez olurdu!

Dertlerimi sende unutur
Her sözün, her bakışın, bana her sarılışın
Benim için en tesirli ilâç olurdu.
Ben de seni aynı şekilde teselli eder,
Bazen seni güldürmek için olmadık şeyler yapardım.

Tabiki her şey güllük gülistanlik olmazdı.
Kavga da ederdik, az da olsa, herkes gibi,
Insan olduğumuz için, hatalar yapabileceğimiz için.
Ama af dilemeyi, birbirimizin gönlünü almayi bilirdik.
Susmayi, gözyaşi dökmeyi, pişmanlığı bilirdik.
Affedildiğimizi anlamak için
Birbirimizin gözlerine bakar,
Bir ışık yakalamaya çalışır,
'Acaba ne kadar kızgın?
Ne yapsam gönlünü alırım? “
Sorularini sorardık, kendimize.
Birbirimizin ağzına bakardık,
Dargınlığın bittiğini gösteren bir kelime için,
Geç kalmamak, vakit kaybetmemek,
Bir an önce kavuşmak için,
Ben sensiz, sen bensiz olamayacağımız için.
Sonra; barışmak, sana sarılmak kaçınılmaz olurdu.
Bizim kavgamiz sevgimizi tazelemek için bir ayrılık,
Bağlarımızı kuvvetlendirmek için verilmiş bir firsatmıs der,
Sevgimizin aşkımızın tadına bir kez daha ererdik.

Beraber yaşamıyorsak eğer,
Anneni özlerdin, birlikte giderdik.
Öz oğlu sayardım, kendimi.
Daha kapıdan girer girmez uzanırdım, ellerine.

Annem arar,
Kızımızı özledik, diyerek seni sorar
Seni göremezlerse,
Bana sitem ederdi.
Kardeşlerim seni arar, uzun uzun dertleşirdiniz.
Tadamadığın kardeş sevgisini onlarda bulurdun.

Nerede yalnız kalmış, dışlanmış bir çocuk görsek
Ona kapımızı açardık.
Elimize bir çocuk düşmeye görsün
Bir elinden sen çekerdin, ötekinden ben
Ama sevdiğimizden.

Yaşlıları da ziyaret ederdik
Gözlerinin içine bakar,
Yaşanmıslıklarından notlar alır,
Hafızamıza kazırdık.
Onlar da mutlu olurdu,
Anlatabildiği için, boşa yaşamadığı için,
Kendisine değer verildiğini gördügü için.
Biz de mutlu olurduk, onları mutlu edebildiğimiz için.

Sana hediyeler getirir,
Beni hediye almaya mecbur etme diyerek, takılırdım.
Her gün kâh beraber kâh ayrı yerlerde
Yarışırdık seninle, hayırda yarışırdık.
Ben bundan büyük keyif alırdım.

Becerebilseydik eğer,
Becerebilseydik eğer,
Becerebilseydik eğer...