Umutlar Vurulmasın Şiiri - Mehmet Çobanoğlu

Böyle midir sizin geleneğiniz ?
Öfkeye esir olmuş, yüreğiniz
Kahrolası, dön bir yarınlara bak
Vuran siz öldüren siz! Biz öleniz

Senin gözlerin doğruyu görmez mi ?
Taş yüreğine, hiç sözün geçmez mi ?
Deveyi hamuduyla yutarsınız
Dilin özür dilemeyi bilmez mi ?

Kötü kalemler hiç doğru yazmaz mı?
Kör geceler sabaha ulaşmaz mı?
Bıre aymaz, çok çıplak çok açlar var
Hırsızlığı huy etmen! Törenden mi ?

Kabadayılık ne şeref nede şandır
Lo serkeş, gafletten başını kaldır
Bir gün ecel gelir senide bulur
Şu dünya, gelen geçene bir handır

İsterim hiç bir yürek kanamasın
Kimse kimseye fenalık yapmasın
Savaşlar olmasa, yaşam güzeldir
Kimsenin umutları vurulmasın

Kış oldun, boran oldun, yaz bilmezsin
Kötülüklerini hiç mi görmesin ?
Gafil! Türlü, türlü oyun var sende
Git be, yıl seni, gün seni neylesin

Hileden başka düşündüğün mü var ?
Sabahı, şafağı gördüğün mü var ?
Çiçekleri, insanları incitme
Dara düşeni sordğun mu var ?

Kendini hiç para-pulla kandırma
Celallenip mazlumlara saldırma
Be adam, niyetin kötüdür senin
Annelerin yüreğini yandırma

Hele dinle, bir çift öğütüm var sana
Can cana bir olalım, "can" de bana
Öyle böbürlenip göğsünü germe
Töreniz öyle diye, kıyma cana

Mehmet Çobanoglu
17.09.2022
İstanbul